II. Abdülhamid, 34. Osmanlı padişahı ve 113. İslam halifesidir. 31 Ağustos 1876'dan 27 Nisan 1909'a kadar hüküm sürmüştür. Dönemi, Osmanlı İmparatorluğu'nun çalkantılı bir dönemine denk gelir.
Kanun-i Esasi (1876): Tahta çıktığında, Meşrutiyet'in ilanı sözü vererek, ilk Osmanlı anayasası olan Kanun-i Esasi'yi yürürlüğe koymuştur.
93 Harbi (1877-1878): Ancak, Rusya ile yaşanan savaş (93 Harbi) nedeniyle meclisi süresiz olarak tatil etmiş ve Kanun-i Esasi'yi askıya almıştır.
İstibdat Dönemi: Bu olay, İstibdat Dönemi olarak bilinen, yaklaşık 30 yıl süren baskıcı bir yönetimin başlangıcı olmuştur. Bu dönemde, sansür uygulanmış, muhalifler baskı altında tutulmuştur.
Eğitim ve Altyapı Çalışmaları: İstibdat dönemine rağmen, eğitim ve altyapı alanında önemli çalışmalar yapılmıştır. Birçok okul açılmış, demiryolları inşa edilmiştir.
Dış Politika: Dış politikada denge gözetmeye çalışmış, büyük devletler arasındaki rekabetten faydalanmaya çalışmıştır.
Tahttan İndirilmesi (1909): 31 Mart Vakası olarak bilinen ayaklanma sonrasında, İttihat ve Terakki tarafından tahttan indirilerek yerine kardeşi V. Mehmed geçirilmiştir.
Sürgün ve Ölümü: Tahttan indirildikten sonra Selanik'e sürgüne gönderilmiş, Balkan Savaşları sırasında İstanbul'a getirilmiş ve Beylerbeyi Sarayı'nda hapsedilerek 1918 yılında burada ölmüştür.